Haar taal schrijft met de jaren
Verhalen uit vervlogen tijd
De heren die de thee vergaren
Komen gehavend uit de strijd.
Hoe zinnen van het ver verleden
Opgedist in vrije vorm
Nu het heden weer betreden
Als de stilte voor de storm
Zij schreef de wereld zonder klagen
haar handen werden moe
Zij kon de pen niet langer dragen
haar ogen vielen toe.
Advertenties
Pc viel uit
mijn poem naar niemandsland
mooie tekst
mooi eerbeton en veelzeggender dan een opsomming van feitjes en jaartallen
ff een Hella zin
uit de Vk aujourd`hui:
`Ik huilde niet,
omdat ik mijn ouders en het land van mijn jeugd moest achterlaten,
maar om de overrompelende zekerheid,
waar ik niet over spreken kon,
dat dit alles voorbij was,voorgoed.`(1954 uit Zelfportret als legkaart)
Prachtig artikel in V!!