De plaag van het wapenbezit in de USA.

In een super individualistische, technisch sterk ontwikkelde en enorm materialistische geldmaatschappij is het niet verwonderlijk dat de meerderheid van de bevolking zich niets gelegen laat liggen aan welk gezag dan ook. In een dergelijke samenleving construeert men zijn eigen Waarheid bijna geheel los van de ander en desnoods geheel “factfree”. Het enige gezag dat de meer primitief denkenden aldaar soms boven zich dulden is het gezag van een bozige, intolerante, en racistische GOD, die de eigen, vaak volstrekt irrationele, waarheid van de “gelovigen” onderschrijft. God als boeman voor de ander en als de grote redder voor henzelf.
Het laat zich denken wat er gebeurt als je in een dergelijke samenleving de automatische geweren en ander pervers schiettuig als verse broodjes over de toonbank laat gaan. Wijsheid kun je van bovenaf niet opleggen. Wijsheid ontstaat door wetenschappelijk inzicht in de ons omringende werkelijkheid en, wat misschien nog veel belangrijker is, door een onbelemmerd en waarachtig inzicht in je eigen karakterstructuur en de daaruit voortvloeiende motieven. Inzicht dat voortvloeit uit een levenshouding die gebaseerd dient te zijn op onvoorwaardelijke naastenliefde.
En wijsheid is wat je nu eenmaal nodig hebt om op een verstandige en liefdevolle manier vorm te geven aan een vreedzame en rechtvaardige samenleving. Helaas is dat aspect in de Amerikaanse samenleving nou net erg ver te zoeken. Het ligt voor de hand dat in een destructieve, hedonistische en liefdeloze samenleving het verdriet en het lijden alleen maar groter worden.

Een rare bijdrage over gekke Nederlanders, die, zonder reden, steeds banger worden.

Geen moeilijke lange zinnen, geen moeilijke woorden, geen gecompliceerde stijlvormen, gewoon de primitieve anti-intellectuele jip-en-janneketaal die zo enorm op prijs wordt gesteld door al die digitaal aangestuurde postmoderne gehersenspoelde massamensen.
Er zijn, naar mijn bescheiden mening, grofweg twee soorten mensen. Mensen die alles voor zichzelf willen houden. En mensen die best bereid zijn om te delen. Dus:

1. Mensen die alles voor zichzelf willen houden, die de nadruk leggen op hard werken, die gek zijn op kosten-batenanalyses en op winstcijfers, die een hekel hebben aan de overheid, die eigenlijk geen belasting willen betalen en die niet-werkende mensen (werkelozen, ouderen, zieken etc) als onrendabelen bestempelen, noemen we rechts. Het zijn vaak mensen die een hoge pet van zichzelf op hebben en die alles wat zwak is verfoeien. Hebzucht is goed, naastenliefde is slecht want dat kost geld. Dit soort mensen tref je in grote aantallen aan bij het bedrijfsleven en bij de vrije beroepen (advocaten, medisch specialisten, notarissen, ict’ers etc.), maar ook steeds meer bij middenstanders en beginnende zelfstandigen. Ik vind het een plaag. Het is mijns inziens de reden dat we moreel gezien nog steeds in de middeleeuwen zitten. Mijn inschatting is dat ongeveer 95% van de Nederlandse bevolking tot dit soort mensen behoort.

2. Blijft over 5% mensen die een stuk minder last hebben van hebzucht, pathologisch egoïsme en machtswellust. Te weinig om enige invloed te hebben en ze bevinden zich vaak ook nog aan de periferie van onze samenleving.

Bovenstaand raar en overdreven exposé vertolkt desalniettemin mijn eigen sombere en wereldvreemde inschatting die op zijn beurt nergens, maar dan ook werkelijk nergens, wordt gesteund door resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Gelukkig zit het dus alleen maar tussen mijn eigen oren. Intuïtie en zo!

Maar ik vind deze waanvoorstelling, naar mate ik ouder wordt, wel steeds minder storend. Want deze krankzinnige samenleving stelt je natuurlijk wel in staat om volstrekt je eigen plan te trekken. Je bent zo vrij als een vogel en kan keer op keer weer zeggen wat je maar wilt. De enige restricties dienaangaande zijn gelegen in je eigen normen en waarden met betrekking tot wellevendheid en fatsoen.
Ik vind het dus wel best zo. Ik heb me in jaren niet zo goed gevoeld en ik hoop dat de samenleving nog lang mag blijven smeulen, branden, vloeken, klagen, slaan, schoppen en weet ik wat niet al!!!!
Het ga u allemaal goed deze week. Tot de volgende keer met misschien wel een leuk liedje of een mooie natuurfoto. Keep smiling!!

Voor mensen die van keiharde gegevens houden wil ik verwijzen naar een bijlage van de Volkskrant van vandaag “Hoe goed is….de Nederlander” Statistieken en lijstjes buitelen in opzienbarende politieke correctheid over elkaar heen. Eén zaak doet mij heftig schrikken. “In 1960 registreerde de politie 132 duizend delicten, in 1999 1,3 miljoen. Rekening houdend met de groei van de bevolking is dat een verzesvoudiging. Dat het aantal delicten in 2011 is gedaald tot 1,2 miljoen, is dan een schrale troost”. Zo, lust je nog peultjes! En de Volkskrant weet niet waar het aan ligt, want alles is nu immers veel beter dan in 1960.
Met een beetje nadenken kom je er wel uit. Maar dat ga ik hier niet doen. Ik ga lekker wandelen. Ze bekijken het maar. En ja, Costa Rica, misschien is dat wel iets.

Nb. En nu had ik me nog wel voorgenomen om geen zinnen van langer dan vijf woorden te maken.