Rare Trump en de a.s. ondergang van de wereld zoals wij die kennen.

In de Amerikaanse samenleving ligt een enorme hoeveelheid onvrede, woede en afgunst opgeslagen. Deze samenleving is gebaseerd op louter economische uitgangspunten zoals wij die kennen van het neoliberalisme. Een puur materialistische en hedonistische verzameling van individuen die elkaar tot in hun diepste vezels wantrouwen. “Wantrouwen” is dus een van de belangrijkste pijlers van deze neoliberale samenleving. “Hebzucht” is een andere. En wat wil het geval, op grond van historisch aantoonbare factoren heeft de Nederlandse samenleving zich na de Tweede Wereldoorlog bijna geheel geconformeerd aan deze negatieve eigenschappen. Veel elementen van de huidige Nederlandse cultuur zijn bijna een op een overgenomen uit de Amerikaanse cultuur. Dat is niet zo verwonderlijk, want de door mij genoemde historische factoren die van oudsher de Nederlandse samenleving schragen zijn, hebzucht, gierigheid, regelzucht en allerlei idiote vormen van religie.

In Amerika heeft het ongeletterde en sterk materialistische electoraat het gewonnen van de iets meer geletterde en iets minder hebzuchtige kiezers. Trump, een lompe, zwak geletterde, puur op eigen belang uitzijnde, geldverzamelaar is daar President geworden. Hij zit er al bijna drie jaar en dat is goed te merken. Door zijn toedoen is de wereldeconomie aangetast. Dat is niet zo erg, vind ik, want het moet maar eens uit zijn met die krankzinnige en dwangmatige drang naar constante economische groei. Maar het is wel typerend dat een intellectueel primitief  land als de V.S. een sterk anti-intellectuele, hebzuchtige, megalomane en lompe geldboer tot hun president heeft gemaakt . Nou, tot zover mijn gemopper. Ik kom er uiteraard nog op terug.

Het leed en de schade die Trump veroorzaakt zal nog honderden jaren nagalmen. Het is kennelijk niet te vermijden. De geschiedenis zal over hem oordelen. Trouwens, over geschiedenis gesproken, mede over dit vakgebied heb ik het volgende bedacht:

‘De door ons gepercipieerde werkelijkheid is slechts een fractie van een reëel bestaande en veel grotere werkelijkheid. Wij denken binnen het kader van diepte, lengte, breedte en tijd. Wij noemen dat het ruimte-tijd continuüm. De snaartheorie gaat uit van 11 dimensies. Vier van deze dimensies zijn ontrold en vormen te samen onze werkelijkheid, ons ruimte-tijdcontinuüm.

Geschiedenis is, vermoed ik, een reëel bestaand sequeel van oorzaak en gevolg, als zodanig gerangschikt op een lineair verlopende tijdlijn van oerknal tot het einde van ons universum. Onze analyse van het minuscuul kleine tijdvak van oerknal tot heden, is een beschrijving van onze uiteenlopende percepties van dit microscopisch kleine tijdvak. Analyses, die ver uiteenlopen en toch allen het predicaat .wetenschappelijk’ opeisen vertellen alle hun eigen ‘gekleurde’ verhaal. In gewone mensentaal zou ik dan liever zeggen: ‘Geschiedenis bestaat niet’. De mens is totaal niet in staat zijn reëel bestaande geschiedenis te kennen. Geschiedenis is de steeds weer wisselende perceptie waarmede wij vanuit het heden het verleden beschouwen. Onze actuele waardering van het heden bepaalt voor een groot deel het verleden. Geschiedenis is een illusie. Geschiedenis is “Wishful Thinking” en meer niet. Zelfs het heden dat zo zeker lijkt, is gebouwd op het wankele drijfzand van de kwantumvelden die de door ons gepercipieerde werkelijkheid doordesemen. God of geen god, het maakt allemaal niet uit, belangrijk is het door u zelf gepercipieerde heden en uw eigen vermogen om, binnen dit ‘Heden’, ‘Lijden’ te voorkomen en/of te overwinnen door van dit ‘Lijden’ te leren. En wat ik onder ‘Lijden’ versta komt eigenlijk best wel overeen met hetgeen het boeddhisme onder ‘Lijden’ verstaat. En wat dat is zoekt u maar lekker zelf op’.

En, inderdaad, het is me wat!

Update. Het verdwijnen van de moderne mens.

Als ik de wetenschappers op dit gebied moet geloven, en dat doe ik want wie zou ik anders moeten geloven, dan gaat het niet echt lekker met onze wereld. Planeet Aarde. We hebben maar een planeet en als we die verkloten hebben we niets meer. Het is eenvoudig. We verkloten de planeet door onze hebzucht. Alhoewel, hebzucht met betrekking tot een redelijke hoeveelheid voedsel, met betrekking tot een zekere minimale mate van bescherming en veiligheid en met betrekking tot basale medische hulp is mijns inziens niet schadelijk. Wat wel schadelijk is, is alles wat met exuberante luxe te maken heeft. Somber leven, dat is het adagium, dat is de manier om onze planeet te behoeden voor roofbouw.

Helaas, we zijn het slachtoffer geworden van onze evolutionair ingebouwde excessieve hebzucht en de roofbouw die daaruit voortvloeit. De generaties na ons moeten de rekening betalen. Of er over 1000 jaar nog mensen op deze aardbol rondlopen betwijfel ik. Volgens mij is het gedaan met onze planeet, dat wil natuurlijk zeggen voor zover deze een woonstede kan bieden aan de soort Homo Sapiens.

Ik blijf er wel vrolijk onder, bemerk ik, en  doe wat in mijn vermogen ligt om de aarde te redden. Dat is niet zo veel, maar het is wel leuk om te doen.  Dus, geen plastic, alles wat jezelf kunt maken ook zelf maken, zoals kleren, meubels, muziek en een klein beetje voedsel en gewoon dicht bij huis blijven. Niet als een idioot heen en weer sjezen in een auto of een vliegtuig. Elke dag een primitieve vorm van meditatie betrachten, aardig en vriendelijk, liefdevol zo u wilt,  zijn voor mijn medemensen. Dat laatste kost me nog wel eens moeite. Eerlijk gezegd vind ik het wel jammer dat het allemaal zo’n beetje op zijn einde loopt. We hadden er als mens echt iets moois van kunnen maken, jammer maar helaas.