Liefde en kennis resulteert in wijsheid.

Misschien is het tijd om bezorgd te worden. Maar eerst even mijn ijkpunten weergeven. Vanwege de duidelijkheid moet ik ongenuanceerd en zwart-wit zijn.

Iedereen heeft wel een wereldbeschouwing. Mijn wereldbeschouwing is gebaseerd op drie hoofdthema’s:

-Liefde

-Kennis

-Wijsheid

De combinatie van liefde en kennis resulteert in wijsheid. Mijn wereldbeschouwing spruit voort uit deze wijsheid. Op grond van enige levenservaring wil ik concluderen dat er grofweg gesproken twee soorten mensen bestaan. Er zijn mensen die geneigd zijn om te delen en er zijn mensen die geneigd zijn om te stelen. Ieder mens is een combinatie van beide soorten. De moderne geschiedenis spreekt van “Links” en “Rechts” En dat slaat op de politieke kleur van een persoon of beweging. Deze indicatie dateert uit de tijd van de Franse Revolutie.

Ik zie het als volgt. Links zijn de mensen die geneigd zijn te delen. En rechts zijn de mensen die geneigd zijn te stelen. In “Links” zie ik het fatsoen belichaamd. In “Rechts” zie ik het onfatsoen belichaamd.

Veel van wat “links” wil kan ik onderschrijven en komt overeen met wat ik wijsheid noem. Kortom: “Links” is het Goede. Veel van wat “Rechts” wil kan ik niet onderschrijven en komt totaal niet overeen met wat ik wijsheid noem.

Omdat wij de laatste 30 jaar een rechtse regering hebben gehad is erg veel wat ik tot het Goede reken afgebroken. Dit alles vond plaats onder het Leitmotiv Hebzucht en uitte zich in een politiek van winstoptimalisatie, efficiëntie, het verkleinen van de overheid, privatisering, verzakelijking, etc. Kortom, in de steeds sneller verlopende afbraak van wat wij eens “De Verzorgingsstaat” noemden. Ook zag ik de westerse mens, de Nederlander, veranderen. Hij raakte zijn gevoel voor solidariteit bijna geheel kwijt, hij individualiseerde op een ongekende wijze, hij werd steeds materialistischer en anti intellectueler en hij begon steeds beter in het Amerikaanse cultuurmodel te passen. En zoals een vis zich onbewust is van het water waarin hij zwemt, zo is de Nederlander zich onbewust van het feit dat het neoliberale economische model een politieke keuze is en er derhalve ook nog andere politieke mogelijkheden zijn. Bijvoorbeeld mogelijkheden die meer gebaseerd zijn op “delen” dan op “stelen”.

Tot dusver mijn ontboezemingen inzake mijn wereldbeschouwing en mijn politieke keuzes.

Wordt vervolgd.