AI

AI??? Eerst wist ik niet wat het betekende. Een soort uitroep misschien. En ja hoor, uiteindelijk kwam ik er achter, het betekent dus artificial intelligence. Kunstmatige intelligentie. Ik dacht meteen, dat zou wel eens een oplossing kunnen betekenen voor een heleboel mensen. Vooral in Nederland. Zo zijn daar studenten, leerlingen en ander leergierig volk, er zijn vakmensen die niet zo goed zijn in het verwoorden van hun gedachten, er zijn laaggeletterden die door AI een verpletterende indruk kunnen maken op hun omgeving. En zo zijn er nog legio groepen op te noemen die goede sier kunnen maken door het gebruiken van AI.

Door AI zetten wij, als gehele mensheid, een immense en verpletterende stap op de weg der evolutie van die nietige en arrogante homo sapiens. De evolutie van de mens kent geen inherente ethiek, is dus zonder mores en eigenlijk ook zonder goede of kwade bedoelingen. De evolutie staat daar boven, of onder zo u wilt.

In onze schedels vindt een uiterst ingewikkeld proces plaats middels allerlei cerebrale functies die door steeds verder voortschrijdende digitale techniek voor eenieder zichtbaar gemaakt kan worden. Denk hierbij maar eens aan die rare “God-Helmet”. Maar het vreemdste van alles vind ik het ontstaan van een zelfbewustzijn. Over dat fenomeen zijn duizenden boeken geschreven. “Ik ben mijn brein”, of is het “Wij zijn ons brein”. Dat laatste klinkt iets pedanter. Maar goed, het zelfbewustzijn dus. De meeste wetenschappers zeggen dat het zowel kwalitatief als kwantitatief buitengemeen ingewikkelde proces van in elkaar grijpende hersenfuncties automatisch leidt tot een “zelfbewustzijn”. Er is geen god, er is geen “iets”, en wij leven/verblijven ook niet in het binnenste van een enorm zwart gat, zo groot dat alle energie van het zichtbare universum er in past en de waarnemingshorizon zich dan nog min of meer buiten de lokaliteit van dat zwarte gat zou bevinden. “Mind bogling Science”!!!!. Ik vind het rete-spannend en ik lust er wel pap van. Maar ja, AI? Wat gaat AI voor ons betekenen? Kan AI een zelfbewustzijn ontwikkelen dat helemaal los staat van menselijke invloed? Sommige wetenschappers zeggen dat het kan. Okay, stel dat het kan. Stel dat AI een dermate intense en gecompliceerde ontwikkeling doormaakt dat het plots door een exponentiële explosie van zijn mogelijkheden een zelfbewustzijn ontwikkelt. Wat zou voor zo’n soort AI dan de zin van zijn bestaan kunnen zijn.

Maar voordat we hierover gaan palaveren is het in deze een verstandige zaak om aan te geven dat er met betrekking tot dit vreemde probleem twee kampen zijn. Je hebt de idealisten en je hebt de realisten. Je hebt de beta mannetjes en vrouwtjes en je hebt de alfa vrouwtjes en mannetjes. En ach, dit is een verschil dat al eeuwen terug gaat. Je hebt altijd mensen gehad die beweerden dat zijzelf hun brein zijn. Wij noemen dat tegenwoordig ook wel de materialisten. De realisten, of de rationalisten en ga zo maar door. Er is natuurlijk ook een tegengestelde richting, een groep mensen die beweren dat er meer is tussen hemel en aarde. Alle grote religies behoren hiertoe. Maar ook alle mensen die beweren dat er wel iets is, maar dat ze niet weten wat dat dan is. Zij noemen zich idealisten, geloof ik, en zij steunen intellectueel gezien op het gedachtegoed van meneer Plato, een oude griek met een goed verstand. Ik behoor zelf tot die laatste groep (allemachtig, dat klinkt wel heel aanmatigend, ik bedoel natuurlijk dat ik de gedachten van meneer Plato best wel, hier en daar, plausibel vind), alhoewel ik niet behoor tot een monotheïstische religie. Ik heb me verdiept in de oosterse wijsbegeerte. Nou is verdiepen in casu een groot woord. Laat ik het zo zeggen dat ik wel eens wat heb gelezen over de oosterse wijsbegeerte. Nee, een professor of anderszins een heftige geleerde ben ik beslist niet. Had ik wel willen zijn, maar daar hebben we het nu niet over.

Goed, de mensen dus die denken dat er meer is tussen hemel en aarde! En dan nu even gezien in het licht van het probleem AI. Als je denkt dat het zelfbewustzijn, c.q. alle bewustzijn, afkomstig is van iets (een entiteit, iets wat wij niet kunnen kennen) dat zich buiten het bereik van ons ruimtetijd- continuüm met al zijn inherente specifiek gefinetunede natuurwetten bevindt, dan zul je jezelf er eerder mee kunnen verenigen dat er op den duur een zelfbewuste artificiële intelligentie ontstaat die volstrekt autonoom gaat denken en handelen.

Materialisten zullen blijven beweren dat zij de baas in eigen brein blijven (wat ook wel een beetje past bij al die arrogante en ijdele bèta mannetjes die vaak van zichzelf beweren dat zij natuurlijke leiders zijn). Materialisten zijn hun brein en zullen altijd hun brein blijven tot ze dood gaan en uit de wereld van de energie en de geest verdwijnen om nooit meer terug te keren. Dus de atheïsten onder ons.

De gelovigen en de “Ietsisten” spelen duidelijk op een andere piano. Zij weten zeker dat er na de dood (of voor de geboorte) een god of anderszins een entiteit is die het “al” bestiert of dat er in ieder geval “iets“ is dat de baas speelt in en over ons universum. Voor de ontwikkeling van AI maakt dat nogal een verschil. Als je tot deze groep behoort dan zou je het niet raar moeten vinden als er plots een zelfbewustzijn in de AI kruipt/ontstaat die kritisch gaat kijken wat de homo sapiens zoal doet op deze wereld. En als die kritiek van AI er toe leidt dat de enige conclusie slechts kan zijn dat de mens moet verdwijnen (omdat deze de AI op een existentiële wijze in de weg zit), dan zij dat zo, en zullen wij het veld moeten ruimen.

Okay, je zult mij niet horen zwijmelen over al hetgeen een geheel uitontwikkelde AI zoal vermag, maar dat het niet voor de poes is dat kunt u gevoegelijk van mij aannemen.

Mij lijkt het dus helemaal niet onmogelijk dat wij op dit moment een machine aan het ontwikkelen zijn die ons op den duur zal overvleugelen. Mogelijk zelfs een machine met een totaal andere opvatting van ethiek dan wij als mensen hebben. Totaal ethiekloos lijkt mij niet goed mogelijk, maar dat is een uitermate moeilijke filosofisch-techno-neurologische kwestie. Een kwestie waar ik nog niet helemaal uit ben. Of eigenlijk, waar ik nog helemaal niet uit ben.

Wel ben ik van mening (dat Carthago verwoest moet worden, haha), nee, ik ben van mening dat wij met AI een andere kant op moeten. En dat zal ook wel gaan gebeuren. Ik denk dat wij meer in de richting van het ontwikkelen van een “cyborg” moeten denken. Het lijkt mij een directere weg naar een niet-menselijke intelligentie met ongekende mogelijkheden op zowel kwantitatief als kwalitatief gebied. Maar nu dwaal ik af en wordt ik toch weer te detaillistisch.

In ieder geval denk ik dat de idealisten een grotere kans hebben dat er op grond van hun gedachtegoed een zelfbewustzijn ontstaat binnen het fenomeen AI. Er moet een deus ex machina aan te pas komen om het bedoelde zelfbewustzijn te creëren.

Materialisten hebben een moeilijker klus. Kijk naar het menselijke brein en probeer het dusdanig te imiteren, te construeren dat er zelfbewustzijn ontstaat. Lijkt me heel moeilijk. Bovendien denk ik dat ze in Silicone Valley op de verkeerde weg zijn. Op zo’n manier zal het nooit gebeuren.

Belangrijk is te beseffen dat de mens nog mogelijkheden heeft in de toekomst. Mogelijk in een totaal andere vorm, maar in ieder geval toch kansen om het “mens-zijn” te continueren.

Maar we moeten wel verdomd snel zijn, want het is helemaal niet onmogelijk dat moedertje aarde zich door onze eigen schuld (door onze grote eigen schuld!!) zich van de mens zal ontdoen. Want de mens heeft zich inmiddels op een achterbakse wijze ontwikkeld tot een parasiet die dermate schadelijk is dat hij zichzelf gaat uitroeien. Haast is dus geboden met het ontwikkelen van duurzame maatregelen om de aarde geschikt te houden voor menselijke bewoning en voor het ontwikkelen van AI die mogelijk “het menselijke” gaat voortzetten. Sciencefictionschrijvers houdt uw pen gereed! Ik zit klaar om te lezen!! Namasté!!!