Vlucht van de gebakken luchtballon.
Wij hebben net naar “Buitenhof”gekeken. Interview met de Grote Communicator! Onze eigen vrolijke Minister-president. Het was een loflied op de beginselen van de neoliberale economie ten gehore gebracht door Mark Rutte in samenzang met de AVRO-man Pieter Jan Hagens. Een beschamende vertoning. Een verhaal over hebzucht, over de belangen van het liefdeloze bedrijfsleven en de ziekelijke zucht naar steeds grotere economische groei. Geen woord over duurzaamheid. Geen woord over de sociale aspecten die samenhangen met een neoliberale markteconomie. Geen woord van compassie met de zwakkeren in deze samenleving! Ronduit een beschamende vertoning. En Pieter Jan Hagens zou zich moeten doodschamen voor zoveel gebrek aan kritisch vermogen. Als je een uur lang over niets anders weet te praten dan over geld, geld en nog eens geld ben je mijns inziens wel heel armzalig bezig!
Gelukkig had Max Pam het laatste woord. Niet zo leuk voor het CDA!
Nu het gedicht!
Gebakken luchtballon.
Soms leg ik stil mijn oor te luisteren
bij deftigheid van rang en stand.
Vaak hoor ik dan het heimlijk fluisteren
over hoeden en de rand.
Ze praten erg voorzichtig,
hun ogen zijn gericht,
op prangende netelkwesties
van landelijk gewicht.
Ze gebaren uiterst heftig,
met uitgestreken gezicht,
ze zwellen en ze zweven
naar hoge hemelsferen
ze zuchten moe en gelaten
onder publiekelijke plicht.
Ze stijgen en ze stijgen,
ze stijgen meer en meer,
het voetvolk blijft beneden
en van heilige hemelhoogte
roept men keer op keer
dat burgers hier niet treden mogen
al prangt het nog zozeer.
Dit is gewijde heilige grond.
bestemd voor de eigen elite.
Houdt nu even uw grote mond,
Eerst willen we zelf genieten.
Wij denken voor u en voor al wat u lief is,
wij schenken u welvaart en vrede.
Het welzijn dat moet u dan zelf maar doen,
daarvoor komen wij niet naar beneden.
wereld en verwondering 
Ik denk dat Mark Rutte er gelukkig mee is.
In jou verhaal overheerst de relativiteit, ook in dat mooie gedicht.
Gelukkig heeft het leven ook een andere zijde. Dat zie je bij Henk Bleeker.
Mee eens !
Beste Rikus,
Er moeten dingen gebeuren!!!Er bestaat een grote urgentie om de samenleving ingrijpend te veranderen, opdat onze kinderen en kleinkinderen ook nog een normaal gezond en veilig leven kunnen leiden. En wat doet meneer Rutte? Meneer Rutte verwoordt de hebzucht van de top van het bedrijfsleven. Meneer Rutte wil niets veranderen. Meneer Rutte wil alleen maar afpakken van de zwakkeren en geven aan de rijken. Een soort omgekeerde Robin Hood. Hij oogt vriendelijk en aardig maar zijn politieke en economische ideeën zijn gif voor onze samenleving. Het wordt tijd dat we wakker worden!!!!
Hartelijke groet!
Beste Kuifjesimon,
Gelukkig lijken de VVD en dat afgrijselijke zooitje van de PVV op hun retour.Laten we hopen dat het in de politiek van de toekomst weer om de wezenlijke zaken van het leven gaat. Gezondheid, Onderwijs, Vrede, Verdraagzaamheid en, natuurlijk, het belangrijkste van alles: De Kunst.
Er is in het leven van de mens maar een werkelijk doel t.w. het optimaliseren van zijn creativiteit.
Hartelijke groet!
Goed weergegeven Rein John. Tenenkrommend was en is het.
Volledige werkgelegenheid zonder geld als smeerolie.
Met je reactie op Rikus Rein John ‘dat er grote urgentie bestaat om de samenleving ingrijpend te veranderen, opdat onze kinderen en kleinkinderen ook nog een normaal gezond en veilig leven kunnen leiden’, sla je de spijker op de kop. Dat het grote Rutte-interview niet draaide om dat ultieme doel, waardoor het niet in het vizier is gekomen, staat buiten kijf.
Als antwoord op de vraag ‘Waarom niet?’, moest ik onwillekeurig denken aan een uitspraak van Einstein dat ‘je een probleem niet kunt oplossen vanuit hetzelfde soort denken dat tot het probleem heeft geleid’. Met andere woorden, de economische oplossingen die premier Rutte aandroeg om de economische crisis het hoofd te bieden, lossen de crisis niet op maar vergroten deze slechts stelselmatig. In het belang van het algemeen zal hem dat duidelijk gemaakt moeten worden, waarna wij gezamenlijk op zoek kunnen gaan naar een andere of niet-economische oplossing, die ons allen ten goede komt.
Bewustwording.
– Wat dat betreft zullen we er allereerst oog voor moeten krijgen dat de financiële crisis niet op zichzelf staat, maar een onderdeel is van de alomvattende existentiële crisis, die het leven in al zijn facetten (zowel letterlijk als figuurlijk) ernstig bedreigt en daarmee ons (voort-)bestaan wereldwijd in waagschaal stelt. Begrijpelijkerwijs is die existentiële crisis enkel effectief te bestrijden via de creatie van een alomvattend of mondiaal beleid op existentiële grondslag. Daarvoor zullen wij de aarde weer(!) als een levend organisme moeten gaan beschouwen en gelukkig zijn er zo langzamerhand tekenen genoeg aanwezig, om die beschouwing wetenschappelijk te onderbouwen.
In alle redelijkheid is de aarde dan ook op te vatten als een levend organisme waar de mens niet boven staat, als ware hij de schepper ervan, maar een onlosmakelijk deeltje van uitmaakt. Als logisch gevolg daarvan is de juiste instandhouding van die levende totaliteit, ook wel adequaat beheer of goed rentmeesterschap genoemd, onze gezamenlijke verantwoordelijkheid ‘als mensheid’.
– Voor het waarmaken daarvan zullen we vervolgens oog voor moeten krijgen voor de tijd waarin wij leven en de ongekende mogelijkheden die deze voor ons in petto heeft. Aangezien wij met z’n allen vorm geven aan de tijd, want met z’n allen zijn wij nu eenmaal de tijd, zal het ons allereerst duidelijk moeten worden waar het in onze tijd om draait, alvorens daar grip op te kunnen krijgen en sturing aan te geven.
Tijdgeest.
Wat dat eerste betreft kan er zo langzamerhand geen misverstand meer over bestaan dat onze tijd draait om de mensenrechten. Dat blijkt onder andere uit het feit, dat het schenden daarvan wereldwijd heftige reacties oproept. Sprekende voorbeelden daarvan waren in 2011 de Arabische Lente, de Spaanse 15-meibeweging of Movimiento 15-M van de Indignados en niet te vergeten de wereldomvattende Occupy-beweging.
Het afgelopen jaar kan zodoende gekarakteriseerd worden als een jaar van bewustwording van de tijdgeest en het daarbij horende mensenrechten- of vredesideaal. Dit jaar zou die bewustwording in klinkende munt omgezet kunnen worden, omdat ongemerkt steeds meer mensen aangestoken worden door de tijdgeest dankzij de sites als ‘Wereld en Verwondering’, met hun blik verruimende diepgravende opiniestukken. Daardoor neemt de druk tot politieke vertaling van het mensenrechten- of vredesideaal met de dag toe. Met het gevolg dat op zeker moment die druk een zodanige kritische grens bereikt , dat het beleid er wel gehoor aan zal moeten geven, democratisch gesproken. In de democratie bepaalt de meerderheid van het volk immers het beleid!
Gedaanteverandering.
Dankzij deze algemene bewustwording staat ons dan ook een geweldloze radicale maatschappelijke koerswijziging te wachten, die op termijn de ware democratie in het vizier zal brengen. Daarmee bedoel ik de mondiale samenleving waarvan de koers niet bepaald wordt door dictatoriaal getinte economische (wie betaalt bepaalt) en ideologische (wie regeert dicteert) belangen, maar door de democratisch getinte (want alom gerespecteerde en onderschreven!) rechten van de mens. Universele grondrechten die begrijpelijkerwijs niet partijpolitiek gebonden zijn en daardoor het partijpolitieke gehakketak verre overstijgen. Daarnaast zijn ze ook niet te koop of beursgenoteerd, waardoor ze niet verhandelbaar zijn, dus nooit slachtoffer kunnen worden van speculatie.
Kortom, zowel politiek als economisch gezien bestaan de mensenrechten ‘om niet’ en dat impliceert dat zij op dito wijze maatschappelijk vertaald dienen te worden. De vertaling die automatisch het ‘gemeenschappelijk door alle volkeren en alle naties te bereiken (vredes-)ideaal’, zoals vermeld in de preambule van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, in het vizier brengt. Het wenkend perspectief van het algemeen belang dat op een gegeven moment niet langer verduisterd zal worden door kortzichtige partijpolitieke belangen noch die van banken. Politieke partijen en banken zijn namelijk primair gefocust op het eigenbelang, waar het algemeen belang automatisch de dupe van is.
Het zit er dan ook dik in dat binnen afzienbare tijd de wereld van gedaante zal veranderen, dus omgevormd zal worden van een internationale statenanarchie waarin het recht van de sterkste (‘wie betaalt bepaalt’ en ‘wie regeert dicteert’) koning kraait in de ware democratische rechtsstaat onder VN-vlag.
Wereldgemeenschap.
Daarvoor zal onze volkerenorganisatie wel eerst omgebouwd moeten worden van een organisatie van regeringen die primair het nationaal belang vooropstellen, tot een mondiaal beleidsorgaan met bovennationale bevoegdheden die primair staat voor het algemeen of mondaal belang. Geen onmogelijke opgave, omdat artikel 109 van het VN-Handvest daar uitdrukkelijk de mogelijkheid toe biedt. Dat spreekt namelijk van een algemene conferentie van lidstaten ter herziening van het Handvest.
Daarbij moet vooral worden gedacht aan de opheffing van de dictatoriale (vetorecht!) Veiligheidsraad, met de gelijktijdige overheveling van zijn primaire taak – de handhaving van de internationale vrede en veiligheid – naar de Algemene Vergadering. Deze kan zich daardoor eindelijk ontwikkelen van een ongeloofwaardig mondiaal praatcollege tot een krachtig mondiaal daadcollege. Een mondiaal bestuurslichaam, gevormd door capabele wereldburgers uit alle VN-lidstaten die met twee voeten stevig in onze naar mondiale eenheid tenderende tijd staan. Een gezaghebbend wereldforum, dat op basis van de alom onderschreven rechten van de mens en onze fenomenale know how op elk terrein een – door alle VN-leden gezamenlijk gedragen – wereldbeleid van de grond weet te tillen waarmee de wereldproblemen en het daarmee gepaard gaande onrecht adequaat aangepakt kunnen worden. Dé voorwaarde voor de creatie van de wereldgemeenschap of –samenleving in de ware zin van het woord.
Werkgelegenheid.
De nieuwe wereldorde of democratie in optima forma, waar niet alleen onze generatie maar met name ons nageslacht, toch onze eerste zorg!, de vruchten van plukken zal. Dankzij die onstuitbare groei naar mondiale eenheid, tegen de tijdgeest is nu eenmaal geen kruid gewassen, zullen wij ons straks dan ook wereldwijd geen zorgen meer behoeven te maken over gebrek aan werkgelegenheid en de daarmee gepaard gaande maatschappelijke onrust, die het maatschappelijk raderwerk om de haverklap ontregeld. Tot in lengte van dagen zal er voor ons mensheid immers werk genoeg zijn om in VN-verband de wereld met vereende krachten draaiende te houden zonder geld als smeerolie! De enige mogelijkheid om de 8 millenniumdoelen van de grond te krijgen èn te houden. Elke dag weer.
Wat verwacht je anders van Rutte? Het is zijn mantra.
Beste Wouter,
Dank voor je uitgebreide en plezierig inhoudelijke reactie. Op veel terreinen denken wij niet verschillend. Ik moet jouw artikel nog een keer lezen en zal er binnenkort uitgebreid op terug komen. Nu al valt te concluderen dat er een grote urgentie bestaat om de economische rol van de mens te heroverwegen. Het is beslist noodzakelijk dat de wereldburger weggeleid moet worden van zijn destructieve consumptieverslaving en dat op wetenschappelijke wijze inzicht dient te worden verschaft in aard van de instinctmatige en zeer destructieve overcompensatie van onze door de evolutie vorm gegeven onlustgevoelens. Het gaat om het ontstaan van een ethische en werkelijk vrije mens. Men moet eerst de diagnose kennen alvorens op verantwoorde wijze met de genezing kan worden begonnen.
Hartelijke groet!
Beste Aad,
Dank voor je reactie. Het gaat de goede kant op. De PVV op nog maar 21 zetels, wat er overigens 21 te veel zijn! En het CDA dat aan het herbronnen is geslagen. De dagen van dit extreem rechtse en uiterst anti-intellectuele horrorkabinet zijn geteld. Wellicht kan de verloren tijd nog ingehaald worden en de enorme schade die dit kabinet heeft aangericht ongedaan worden gemaakt. De tijd dringt!!
Hartelijke groet.
Beste zelfstandigjournalistantwerpen,
En het ergste is dat hij er steeds vrolijker van schijnt te worden. Op een gegeven moment moet die geforceerd optimistische en studentikoze rechtse corpsballen-attitude toch tegen hem gaan werken!!
Hartelijke groet.
Genoeg is genoeg.
Bij het lezen van je reactie Rein John, ‘dat het nu al valt te concluderen dat er een grote urgentie bestaat om de economische rol van de mens te heroverwegen’, moest ik onwillekeurig denken aan de EU-top van 30 januari jongstleden, waar van heroverweging geen sprake was. Op die eerste Europese top van 2012 hebben de Europese regeringsleiders namelijk besloten onze economieën te moderniseren, hoewel dat geen enkel soelaas biedt. De crisis is primair namelijk geen financieel maar een existentieel probleem, dat alle facetten van ons (voort-)bestaan ernstig bedreigt. De bedreiging die met geld niet is af te wentelen. Was het maar zo eenvoudig.
Wat het antwoord op de crisis betreft, zullen we dan ook niet te rade moeten gaan bij onze economen, hoe groot hun economisch denkvermogen ook is. Maar voor dat broodnodige antwoord hoeven wij ook niet aan te kloppen bij onze partijpolitiek gekleurde Europese regeringsleiders, dus bij de EU-top, aangezien de crisis geen partijpolitiek maar een alomvattend (het algemeen belang betreffend) probleem is, dus een dito aanpak behoeft. Daarvoor nu schiet het gangbare economische en partijpolitieke denken fundamenteel tekort. Sterker, dit denken – waar de samenleving wereldwijd op drijft – vormt juist de kern van het probleem, waardoor de crisis met de dag meer uit de hand loopt. Alleszins begrijpelijk overigens, omdat het economische noch het partijpolitieke denken een natuurlijk verzadigingspunt kent en daardoor constant gericht is op groei, ofwel op meer/meer/meer. Vandaar dat het adagium ‘genoeg is genoeg’ op de EU-top geen item is.
Toch ligt dáárin de oplossing, omdat ongeremde groei tegen de aard van het leven (dat gericht is op voortbestaan) indruist. Langzaam maar gestaag wordt daardoor de aarde met zijn levende have stukje bij beetje te gronde gericht, gelijk de sluipende werking van een kankercel. Op een gegeven moment zal dat onherroepelijk leiden tot een onherstelbare permanente crisis, die niets en niemand ontziet. Letterlijk noch figuurlijk.
Dit doemscenario is te voorkomen indien premier Rutte onder druk van onze volksvertegenwoordiging op de eerstvolgende EU-top de ontoereikendheid van het monetaire en parlementaire stelsel zou agenderen. Uiteraard zal politiek Den Haag daarvoor allereerst in eigen huis orde op zaken moeten stellen, door in alle openheid het deficit van het partijpolitieke en financieel-economische gedachtegoed (dat de wereld draaiende houdt) ter discussie te stellen in ’s lands vergaderzaal.
Daarbij is de hamvraag welke partij in ons Haags regeringsbolwerk het vermogen bezit daartoe het voortouw te nemen. Die partij zal immers in staat moeten zijn over de eigen schaduw heen te springen, ofwel de moed moeten hebben haar bestaan aan de wilgen te hangen en vol te gaan voor het algemeen belang dat in economische noch in partijpolitieke kaders te vangen is en meer vraagt dan retorische kwaliteiten sec!
Beste Wouter,
Helaas pas nu een antwoord in verband met kort verblijf in het buitenland Het zou prachtig zijn als het door jouw beschreven scenario zich zou ontrollen. De wetenschap bepaalt de kaders waarbinnen de oplossingen gezocht moeten worden voor de immense problemen van de toekomst. Duidelijk is dat het algemeen belang niet gediend is met het politiek en economisch behartigen van deelbelangen dewelke grotendeels samenhangen met de jacht op bezit, macht en sociale status. Het gaat dit keer om grotere zaken!!!
Ik ben bang dat er geen enkele politieke partij bereid is om zelfmoord te plegen, laat staan dat er mondiaal de bereidheid bestaat om eendrachtig in de toekomst te investeren ten koste van actueel gerief. Dit ondanks het feit dat de urgentie om zulks te doen nog nooit zo groot is geweest. De wal zal het schip keren. Het laat zich denken dat dit met groot lijden gepaard zal gaan.
Ik ben het helemaal eens met de strekking van je betoog en wil je complimenteren met het feit dat je dit zo eloquent weet te verwoorden. Het was een genoegen om jouw reactie te lezen.
Hartelijke groet!